Nacht-deun
poëzie
3.3 met 6 stemmen
1.003 Om m'n kluis
Windgesuis...
Onder 't open raam,
Bladgeril; -
Preev'lend stil
Als een beê..., uw naam.
Ginder hoog
Bloemenboog...
Op m'n peluw licht, -
Bleke lijn, -
Weemoed-schijn
Van het maangezicht.
'k Ture weer
Ied're keer
Naar die zilv'ren stoet;...
Want ik weet
Liefdeleed
Dat me bidden doet...
Wat…
Meisjes van de H.B.S.
poëzie
3.0 met 3 stemmen
914 Jonge meisjes, korte rokken
Losse lange blonde lokken
Grote stappen zij aan zij
Lopen lachend op een rij
Meisjes van de H.B.S
Gaan als schapen naar de les
Denken over sommen na
In de mathematica
Wonderogen als violen
Achter wimpers weggescholen
Kijken naar de lucht misschien
Om er iets geheims te zien
Meisjes van de H.B.S
Gaan als…
Een dichter.
poëzie
4.5 met 4 stemmen
808 Geen kroon bevlekt zijn machtig hoofd.
geen scepter houdt zijn hand;
hij wordt nochtans geliefd, geloofd,
in 't schone vaderland.
Wat geeft hem koningschap en macht,
naar goud heeft hij geen dorst;
wat is de ster, bij zonnepracht,
bij hem, wat is een vorst?
Hij heeft zijn lief, hij heeft zijn lied,
zijn volk, zijn vaderland;
hij…
Beesten en mensen.
poëzie
3.6 met 5 stemmen
711 De aarde brenge voort wat kruipt ofte wandert,
In aarde zal het toch eens werden weer veranderd.
Het water geve uit het slibberige vee,
Het moet toch t’ zijner tijd vervuilen in de zee.
De lucht belaste ik met vogelen te krielen,
Want in de brede lucht verdwijnen hunne zielen.
Maar ‘t hoofdstuk schort er nog, de mense, die dit al
Als koning…
ADAMS ONTWAKEN.
poëzie
3.2 met 4 stemmen
492 Toen in des Heilands zwaarste lijdensstonde
De bergen spleten, de aard haar donkre schoot
En grafspelonken sidderende ontsloot,
Drong ’t licht ook door tot Adams diepe sponde.
Hij sloeg de blik verwonderd in het ronde,
Zag Hem aan ’t kruishout worstlen met de dood,
En wendde ontzet het oog, van tranen rood,
En vroeg: wie toch daar bloedde uit…
Voorbereiding
poëzie
4.0 met 1 stemmen
626 Hun harten voelden zij als boeken
in Gods geduchte hand gelegd,
en wisten dat Hij al hun slecht
gedrag gerecht zou onderzoeken.
Zij lazen bang en hunkrend mee,
en zagen wat zijn vingers wezen.
Was er niets goeds? Hun schaamte en vrezen
groeiden tot een verschroeiend wee.
God had de boeken dichtgedaan,
en zou het grote vonnis spreken.
Toen…
Waar twee zich kussen
poëzie
4.5 met 2 stemmen
604 Waar twee zich kussen voor de eerste maal,
zweeft lang op dat plekje als een hemelstraal;
lang geurt daar het mos; zwoel aêmt er de lucht,
wen ieder twijgje als van weelde zucht.
En de boom schiet vroeger in bot en blad,
of een zomerse regen geregend had;
luid schalt door de lovers der voog'len lied
alsof 't feestdag ware, - en dat is 't toch…
ROUWBEKLAG
poëzie
3.0 met 1 stemmen
524 God heeft u zwaar beproefd! – Ik weet
Eén troostgrond maar: dat Hij het deed.…
WINTERMUGGEN
poëzie
5.0 met 1 stemmen
1.716 De wintermuggen zijn
aan 't dansen, ommentomme,
zo wit als muldersmeel,
zo wit als molkenblomme.
Ze varen hoge, in 't vloe;
ze dalen diepe, in de ebbe;
ze weven, heen en weer,
hun witte winterwebbe.
Hun winterwebbe zal,
dat lijnwaad zonder vlekken,
de zuiverlijke schoot
van moeder Aarde dekken.
Ze ligt in heure slaap,
ze droomt de…
Hartje zonder zorg.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
452 'Tòbben komt altoos te vroeg:
Zoudt ge vrezen, zoudt ge zorgen?
Och, dat redt en schikt zich mòrgen;
Morgen is het tijds genoeg!
Wat ge zegt, of niet en zegt,
Mòrgen komt dat ding terecht!'
Hartje! hebt ge wel bedacht,
Hoe dat àl te los betrouwen
Menig bitter deed berouwen,
Wat hij uitstelde over nacht;
En dat de ingeslapen daad
's Morgens…
AAN KATHARINA ROZEBOOM, WEDUWE GOEDHALS
poëzie
4.0 met 1 stemmen
948 O bloem der vrouwen, die gelijk een rozenboom
Vol geurs Den Haag versiert, ons Statenhof, vol hoven;
Met schoonheid overstort, met geest en gunst van boven,
Als met een frisse dauw of milde regenstroom:
Uw afzijn baart mij pijn, ’t zij dat ik wake of droom;
Toch zal uw minzaam beeld geenszins mijn hart beroven.
Daar stookt uw deugt een vier, door…
De zee was die dag
poëzie
4.8 met 4 stemmen
1.094 De zee was die dag een wonder
Van blauwe eindeloosheid onder
Het luchtedak van kristallijn,
Onder de hemeltuin vol zonneschijn.
Wij zaten aan de zanddrempel
Van de lichte hemeltempel;
Wat verre schepen soms voeren
Langs de zeevloeren.
De zee zong uit blauwe monde
Heel die dag vreugdekonde:
Het was alles zo licht en blijde,
Wat…
Vlaanderen
poëzie
4.5 met 4 stemmen
2.029 't Zijn weiden als wiegende zeeën,
Die groenen langs stroom en rivier.
Hier, vredige dorpkens daar steeên,
Die rijzen met torens vol zwier,
't Zijn welige velden en wouden,
Of vlakten der heide vol rust.
O 'k wil in mijn harte behouden
Die schoonheid, mijn opperste lust.
Voor Vlaanderen, Vlaanderen,
Trille mijn harte vol geestdrift en vuur…
Schuldeloos blommeke lief
poëzie
4.2 met 6 stemmen
1.399 Schuldeloos blommeke lief,
dat op mijne weg ik ontmoete,
laat mij een stonde bij u
toch, laat mij een stondeke staan!
Schuldeloos blommeke lief,
zou immer een mens op u treden,
u, die God zelve gepeisd,
geschapen heeft ende gemaakt?
Hij was uw schepper, Hij dacht,
Hij schikte uwe blaarkes, Hij woef die
blinkende krans om uw hoofd…
Voor-val
poëzie
4.7 met 3 stemmen
736 De goede Amyntas zat laatst bij zijn Clorimene,
Geheel verrukt van ziel en zin,
En puur als spraakloos door zijn min,
Sloeg hij geen taal, dan door zijn stenen.
Doch juist, wanneer zijn lief hem d'oorzaak hiervan vroeg,
Zo springt bij ongeval zijn poort op;
En nam (zo 't schijnt) voor hem het woord op,
En sprak wat vuil, doch luid…
Michel-Angelo
poëzie
4.0 met 2 stemmen
836 Wat deed dat fris gelaat, dat hoge voorhoofd slinken,
Gij schepper met paneel, en lier en marmersteen?
Geen traan vloeide immer langs uw bleke trekken heen;
Als Dante deed u nooit een glimlach de ogen blinken.
Ach, al te zwaar een melk deed u de Muze drinken!
Uw liefde voor de Kunst, zij vergde uw hart alleen,
En zonder ooit een bruid vermoeid…
Gelukkige.
poëzie
3.5 met 4 stemmen
1.083 By vlekloos bloed een stil en needrig lot; -
Een peinzend oog, doorstraald van zacht genoegen; -
Een juist verstand, - een hart, vervuld van God; -
En kalme moed bij zielevreê te voegen:
Zie daar wat meer dan 't weeldrig vreugdgenot,
Dan al de roem van 't noeste letterploegen,
Dan mijnroof is, waarom de harten zwoegen,
Maar die de…
Ik ben wat grof.
poëzie
4.0 met 4 stemmen
590 Ik ben wat grof en ongeslepen,
ik spreek het Vlaamse hert rechtuit,
ik ken ook gene Franse knepen,
waarmee men hier de burgers snuit.
Nochtans de blijdschap is mijn leven;
en waar men zingt een vrolijk lied,
daar durft mijn zang ook medestreven,
daar zwijg ik niet.
En spreek ik tot de lieve schonen,
ik zwem in genen frasenvloed,…
NACHT
poëzie
4.0 met 1 stemmen
740 O nevelnacht, waarin geen sterren stralen!
O diepe, doffe stilte dezer stonde!
Geen klokkentoon, die plechtig 't uur verkonde,
Niets hoor ik, dan mijn eigen ademhalen.
't Waar zoet voor mij, de in 's levensstrijd gewonde,
In 't rustig rijk der dromen rond te dwalen.
Dan, ach! ik voel de fantasie mij falen,
Die vaak mij leidde…
Geneurie.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
551 Ik zoek in oude legenden,
Ik speur in wiegendruk
Naar beelden voor mijn ellenden
En 't kleed van mijn geluk.
Want als de dichters wenen
Moet glanzen paarlenschijn,
En lachjes willen ze er gene
Die niet van zilver zijn.
Wat mag zo heerlijk blinken
Als eêlsteen en brokaat,
En wat kan heller klinken
Dan schild waar 't zwaard op slaat?…