Grauw is uw hemel en stormig uw strand, Naakt zijn uw duinen en effen uw velden, U schiep natuur met een stiefmoeders hand, – Toch heb ik innig u lief, o mijn Land! Al wat gij zijt, is der Vaderen werk; Uit een moeras wrocht de vlijt van die helden, Beide de zee en de dwing’land te sterk Vrijheid een tempel en Godsvrucht een kerk.…

Veel kleine handen schrapen, in de rokjes Vers uit de lucht, sneeuw op een grote schaal. Dan gaan ze er mee naar binnen in de zaal…. De lerares kneedt al de starrevlokjes Met poeier uit verbrijzeld grijze brokjes Tot grote ballen, stapelt ze in de schaal Doet over 't gele doosje haal bij haal En houdt dan aan de sneeuw de ontstoken stokjes…

Dit ene weten wij en aan dit één houden we ons vast in de donkere uren: er is een Woord, dat eeuwiglijk zal duren, en wie 't verstaat, die is niet meer alleen.…

Gene wolken drijven, gene zonne schijnt, Slechts nevels klimmen en dalen; Ik zoek naar een beeld, dat gedurig verdwijnt, Ach, zal ik het nooit achterhalen? Zo trouw heb ik aan de liefde gedacht, Ze is mij als de zon ééns verschenen; En toch verkeert mijn gemoed in de nacht, En nog is de liefde niet henen. Want wat er ook nevelt in mijn gemoed…

Rozen, ik vind u droef, Rozen, mijn tranen breken Uit ogen, die anders stroef En onverbreeklijk keken. Rozen, uw wit en rood, Fel in de lucht opbloeiend, Schijnt mij géén morgenrood Van nieuwe liefde, ontgloeiend. Maar toch, ik vraag: Bloei door, Bloei door in mijn nabijheid: 't Is of…

Ik dwaalde eens de wereld binnen - De wereld zag mij nijdig aan, Ik wilde ‘t leven goed beginnen - Maar ‘t was zo moeilijk te verstaan! Ik leerde leven, - ‘k ben zo goedig Naar alle mensen toe gegaan: Ik was zo bang - ik deed zo moedig - Zij hebben mij niet goed verstaan! Ik droomde weg - ik raakte eenzaam Uit hun rumoerigheid vandaan,…

De laatste levensglans lag over hem In afscheidnemen en ontzeggen moeten Van kleine vreugden, die het leven zoeten, En iets gebrokens in gebaar en stem. Hij liep behoedzaam, en de wandelstok Werd losgehouden, of hij nog niet steunde, Maar als hij statig in de tuinstoel leunde, Trilden zijn knieën, en een kleine schok Ging door zijn fijnomzilverd…

Gij die, op uw steel gestegen, schijnt te zijn uit zon gedegen, die met uw doorvlamd gewaad Drachtig in de velden staat, gij die, nog in 't morgendomen, tegen vroege-voorjaarsbomen ijl de verten bloeit en brandt, - in de verten van mijn land, in de verten, waar de scholen witgedekte wolken dolen, waar de wereld in het rond uitligt aan…

De mist, onzeker, dan grauw, dan bleker hangt om ons heen. De schim van stranden, van lage landen, verzonk, verdween. Wij turen, turen door eenzame uren en dan, een wijl, - als vanuit dromen tot ons gekomen, - verschijnt een zeil. Wij zien, - een rimpel in 't licht, - de wimpel hoog in de mist voorbij ons drijven. Daaronder blijven…

't Visje dartelt in het riet, Duikelt langs de groene zomen, Waar de visser is gekomen, En zijn sprongen stil bespiedt. Zie, daar laat hij 't lokaas zakken Aan zijn lange hengelroe; Visje, wacht! hij wil u pakken, Wees voorzichtig, bijt niet toe! Maar het visje schijnt verblind, 't Springt om 't lokaas heen en weder, Trekt…

Drie palmen in het duister, drie palmen in de wind. Gefluister, klein gefluister, klanken die men verzint. De maan is door de wolken bedekt, bedekt: een schicht treft, onder 't zwarte kolken, soms 't hele nachtgezicht. Damars, ketapangbomen zijn angstig saamgeplet, boven wat men hoort stromen, tot een kompakt boeket. Daarachter zijn de…

Als 't Hoepeltje niet werd gedreven, Dan zou zijn loop zich haast begeven: Zo moet het mens'lijk leven voort; Van kinds af, in zijn oude dagen, Met minder en met meerder slagen, Indien 't zal komen waar het hoort.…

Laat mij nog éénmaal, in gedachten, kussen Die warme lippen, door mijn kus ontbloeid; Laat mij nog éénmaal aan die boezem sussen Mijn arme hoofd, waarin de koorts-pijn gloeit. Laat mij nog eens, klein kindje, rusten tussen Die armen, waar mijn hart aan was geboeid, In die zo lieve tijd, toen, zonder blussen, ’t Vereend gelaat door passie werd…

Op de bodem van het leven, In de diepte van het hart Rust de Weemoed En de Smart; Maar de Hope rijst er neven, In ’t geslingerd mensenhart. Tussen weemoed, strijd en hope Vliedt het leven snel voorbij; Waakzaam, werkzaam Wachten wij Dat het Raadsel zich ontknope, Wat ons korte leven zij.…

,,Wanneer de kindren groot zijn, mijn lief, mijn levenslust! Dan komt er, na een tijd van zorg, ook weer een tijd van rust. Mijn haar zal wel wat grijs zijn, Uw voorhoofd niet zo glad; Maar als het hart nog jong is, hoe weinig hindert dat! ,,Vier dochtren en drie zonen! Het wil wat zeggen, wijf! De jongste nog geen twee jaar oud, en de oudste…

Hebt gij de Winterreus gezien De koning van het Noord? Hij is zeer oud, en stijf en stram; Gestopen stapt hij voort. Bij klare dage, schijnt hij klein En duikt zich als een dwerg; Bij duistre nacht vertoont hij zich Veel hoger dan een berg. Wit, sneeuwwit is zijn lange baard, Zijn schedel kaal en bloot; Zijn ogen liggen diep en dof Als…

Die huizen zijn wel 't meeste schoon waar Kristuskoppen op de muren gladharig naar de zoldring turen, de meid draagt er een doornenkroon.…

Hij is een boer, maar hij is mooi. In al zijn jeugdige ouderwetsheid Is er geen zweem van vaag- of fletsheid, Want alles is van ’t best allooi: Het zwarte pak, de zwarte hoed, Zijn gouden haar en gouden knopen, ’t Bestikte hemdsboord omhooggekropen, Staat alles fleurig en is goed. Alleen - zijn buis is niet meer wijd Genoeg voor het…

Ik kan niet anders dan mijzelf belijden, Wanneer ik spreek, spreek ik mijzelve uit, Dan zoek ik soms, zo heimlijk mijn verblijden En smart te zingen, dat de oningewijden Niets horen dan een lieflijk geluid... Ik kan niet anders dan mijzelf belijden, Ik spreek mijzelf in al mijn liederen uit. Ik zou wel graag van andre dingen spreken, Maar,…

Zo ver van mijn alles, Gans teder verlangen Naar woorden der liefde, Verheugt mij dit uur. Ik zit aan mijn venster, En tuur op de landweg, Mijn ogen zo moede Dat alles mij schemert. Nu zie ik een briefpost In ieder verschijnsel; Mijn hart klopt reeds sneller, Het ijlt hem al tegen, En - ach het is mis. Ik tel de minuten:…