Mijn bootje is van dun riet Gebonden door vezels van lis. Toch bevaar ik de stroom. Geen wachtlicht op de andere oever Alleen bewaakt door de poolster. Kom je niet? Jouw boot is van sterk hout. Deze stroom is nog lang niet De woeste Yang Tse en toch ben je bang. Kom je niet? -------------------------------------- uit: Yoeng Poe…

J'aime le son du cor - De Pyrenaeën, Door sneeuw witpuntig en breedzwart door pijnen, Zag 'k flikkeren door zilv'ren Paladijnen Onder de wolken, boven moorse armeeën. En rotsen, door scheurende bossen, gleeën En 't leek de maat van zware alexandrijnen - Neer op 't verraad in bloedige ravijnen Door worp van velen, wein'gen, van hen tweeën…

Nachtegaal en Koekoek streden Om de zangprijs van het dal. Hoe gelukkig zal hij wezen, Die die zangprijs winnen zal! Koekoek sprak: ik weet een rechter, Die ons vonnis wijzen kan. Oren heeft hij om te horen Groter dan de grote Pan. De Ezel kwam, men gaat aan ‘t zingen. Langoor bromt eens in de keel, Rekt zich uit, en geeuwt en luistert…

De najaarszon zonk achter Het donker dennenbos, En wemelde in de stammen, En schitterde op het mos. De vluchtling aâmde dieper, Hij aâmde vrije lucht, Hij brak door braam en blâren, En slaakte een zware zucht. Hij glimlacht als hij weder Zijn strooien dakje ziet, En dwingt terug de trane Die voor zijn blikken schiet. Hij komt: hij…

'k Heb zo'n honger naar een lied In dit huis van eenzaam wezen, Waar 'k nog in geen blik mocht lezen, Dat een mens me geren ziet. 't Kloksken tikt melankoliek... 't Maakt me monotoon en kranke, God! ik smacht naar dieper klanken, 'k Heb zo'n honger naar muziek... Ach..., en zo'k mezelve sus Met een bloem of een gebêken... Ziet…

En 'k las van Titurel en Parcival. - Nog dreven om de toppen nevelvlokken; Voor heil'ge tocht hoorde ik de kloosterklokken Hun vroomheid sprenk'len door nog duister dal; Ik zag, hoe flikkerende pantsers trokken De helling af, zilveren waterval, En, lange rivier van choraalgeschal, Golvende pijen achter pelgrimsstokken; Banieren zag '…

Liever dan een mens te zijn, werd ik een wolk, Te drijven tussen woeste vlammenzeeën; Zij groeien aan het ochtendfirmament. Liever dan wolk te zijn, werd ik een boom, Hij staat hoog op in het heet licht te kijken, Iedere gedachte is een blad. Liever dan boom te zijn, werd ik een zee, De zee wordt door oud gouden licht begoten, Duizende gestalten…

rondeel Aanstonds, toen ik wakker werd, Scheen de zon mij in de ruiten En de vogeltjes daarbuiten, Van nabij en in de vert, Sloegen, 't bekje opgesperd, Aan het zingen en het fluiten, - Aanstonds, toen ik wakker werd - Dat de englen met hun luiten Niet zo vrij en onbenerd, - Als de doden 't oog ontsluiten - Hunne vreugde kunnen uiten…

Kussen is een troon van morgenlicht, waar men heersen leert en nederknielen; Kussen is een kostbaar evenwicht, tussen mensenhart en mensenziele. Kussen is een wonderlijk akkoord, waar de zielen in elkaar verglijen; Kussen is wel 't goddelijkste woord, dat uit mensenmonden kan gedijen. Kussen is een zomer-avondgaard, waar de vruchten tot…

Onder zilvergrijze abelen, Toen ik langs de stichting reed, Zaten arme, kranke zielen In hun stijf, éénvormig kleed; Wezenloos, een rij van beelden, Staarden zij het leven aan, 't Leven dat hen eens bezielde, Thans niet meer door hen verstaan. Uit hun midden rees een jonkman, Fors van bouw, gespierd en kloek. Om zijn slapen wond de waanzin…

In Singapoer is zij aan boord gekomen Vlak voor 't vertrek, met dertig stuks bagage; De eerste nacht doorspookte ze al de dromen Van een matroos, gemonsterd onder gage. Hij stond des morgens 't wandeldek te wassen Nog half versuft, toen zij hem kwam verrassen En raaklings langs hem in pyjama ging Die strak en soepel om haar heupen sloot,…

'k Zie nu al hoe 'k, als jij gestorven bent, Zal zitten, kijkend naar je stil gezicht; Wel vol verleden, toch pijnlijk verlicht, Dat jij ten minste geen verdriet meer kent. Mijn handen zullen, vroeger lang gewend, Van zelf aaien je haar, waar levend ligt, Als vroeger, nog het diep glanzende licht, Dat uit de dood mij jouw vergeving zendt.…

In de schemer het angstige luistren Naar de wind, die waait om de huizen. Van de wilgen stuiven de pluizen, Wit in de regen van 't duister. Ver weg het bedwelmend bruisen Van de zee: haar vage geluiden Eentonig, versmelt met het ruisen Van het bloed, zo warm en duister. In het duistren en het ruisen Een buigend mens, arm en donker...…

Als heel de wereld biefstuk was En louter stroop de zee En enkel Engels schoenensmeer Vulde elke beek en ieder meer Waar lest ge uw dorst dan mee? Dit is genoeg voor een oud man om zich het hoofd te krabben tot hij zich zeer dee. Als heel de wereld biefstuk was En ieder boom een worst En elke beek en ieder meer Was boordevol van schoenensmeer…

Toen Amor ’t hart mij wondde, Schonk mij dat loze wicht Een overkostbre gave, Onwetend in mijn schicht. De rieten pijlschacht nam ik En groefde een spleetje er in, En daarop blaas ik rustig Nu ’t liedje van de Min.…

Als een witte kat, naakt en languit Ligt ze in de zon, in een bed van bloemen; De borsten van haar boezem komen Als koepels boven de kelken uit. Ze is volmaakt blank, behalve de haren En benen, in zijden kousen zwart; Blank ronden de dijen zich weer tot waar een Plek zwart dons ligt als een driehoekig hart. De wind die door ’t bos in zoele…

Ik heb gelachen, wijl ik niet wou schreien Toen mij de vriend mijns harten had verraden Ik stond alleen aan 't kruispunt onzer paden Hij ging, waar blijden zich ten feestdans reien Vaarwel de weg die wij te zaam betraden Mijn gids verlaat mij in donkere doodsvalleien Waar zon noch bloem mijn blik met hoop wil vleien En 'k eenzaam moet…

Zij wandelde in de zonne - Het loof ruiste over 't pad. Ik ben het afgevallen, Het vroeg verwelkte blad. De zwaal'wen trekken henen, Ik staar hen na en peis: Ik ben een arme zwaluw, Ik moet alleen op reis. Zij trekken naar het zuiden, Zij weten waar zij gaan, Zij zullen wederkeren Met loof en lenteblaân. Het woud zal weer herleven…

Hier ligt een man, die altoos voorwaarts runde: Zijn leven was bedrijf - regeren al zijn lust! Wat hij zichzelv' en ons niet gunde Zij met zijne asse - Rust. ---------------------------------------- uit: Puntdichten (1821-1827)…

In 't Zuiden, in Zuid-Beveland, waar over alle dijken, waar dicht over de waterkant de neveldiepten wijken, Waar zich tot aan de horizon de regelrechte lanen, - zover, zover ik volgen kon, - een schemerdoortocht banen, Heb ik in het vergeelde gras, in wat alom verdorde, in wat alom verschrompeld was,…