Gelukkig kind, dat ligt en laat geworden al 't geen de mens zo driftiglijk beroert! Gelukkig kind, dat niet en peist op morgen, dat alles mint, en nijdig niets beloert! Gelukkig kind, dat elke stap in 't leven een stap vernaarst aan 't heilig kinderland! Gelukkig kind, 'k zou alles alles geven voor uw geluk, mijn…

Toen eens de grote schilder De wereld verven zou, Klom hij eerst in de hemel - De hemel maakte hij blauw. Drie droppels liet hij vallen Beneden op de aard,- Drie mooie kleine dingen Zijn daar altijd bewaard: - De eerste viel in 't koren, Dat werd een korenbloem, Die bloeit in 't blauw naar boven, Dat is haar grote roem, De…

In hoven en hoeven, in Oost of in West, Moog 't goed zijn te toeven: thuis is het best. Geen plekje zo heilig, Geen kerk of geen kluis Zo vreedzaam en veilig Als 't vreedzaam Tehuis. 't Zij prachtig in 't Oosten, 't zij heerlijk in 't Zuid; Natuur sprei er schatten en wonderen uit; Het goud moge er lokken, de wellust, of de eer;…

Gedoken half, in ‘t riet, half zichtbaar, deur de rieten, aanschouwen de koeien mij, die, vers uit hunne slieten en vaste veters, nu op vrije voeten gaan en, gaande, ‘s morgens vroeg, hun lange steerten slaan. Omhoge heffen zij hun hoofd en doen de stalen van ‘t omgebogen riet hun tongen nederhalen te mondewaards…

Wijs: 'k Ben een Amsterdams matroosje Ja de dag is weer aan 't dagen, 'k Hoor 't aan kraaien van de haan, 't Wordt mijn tijd om op te staan, En wat zou me in 't bed vertragen, 'k Ben gezond gelijk een vis. Kom mijn emmers krijg ik maar, Want ik wacht reeds Teunisvaêr, En het zou er anders stinken. - Zie mijn mellekemmers…

O aangezicht zo licht en stil, Een goudenregen in April, In gure tijd voorzegt gij zomer. Gij hebt mijn dagen rijk gemaakt. Ik, door uw goedheid aangeraakt, Werd tot een godgeslagen dromer. En dacht gij, dat ik u vergat, Voor schoon gelaat in schone stad, Belust verboden buit te werven? Uw wezen wies zó door mij heen Als klimopwortels door…

’t Is alles allen niet gegund. Niet wat gij WILT, maar wat gij KUNT, Bepaalt de maat van ’t vruchtbaar leven. Gelukkig die ’t bereikbaar punt Niet, vruchtloos, wenst voorbij te streven! Die naar ’t niet hem gegeevne tracht Verspilt zijn tijd, vernielt zijn kracht.…

Een leeuw is eigenlijk iemand, Die bang is voor niemand, Zijne ogen en zijn neus Zijn groter dan die van een reus; En zijn muil Is een ware moordkuil; Met zijn klauw Is een leeuw geweldig gauw; Met zijn staart Gooit hij een schutter van zijn paard; En met zijn tanden Durft hij de hele schutterij wel aanranden. Enfin, hij is altijd…

Van alle reis terug nog voor de reis begonnen... Wat, dat gij niet en wist, heeft de onrust u geleerd? - Alle einders zijn ontgonnen en elke tocht gemeerd. Welke begeerte die, verzaad, niet heeft bedrogen, en welke oprechte liefde ooit zonder waan beleên? - o Dorre brand der ogen na nodeloos geween!... Geen bronnen meer, en geen stromen,…

Amaril, had ik haar uit uw tuitje, ‘k Wed, ik vleugelde het goodje, het guitje, Dat met zijn brand, met zijn boog, met zijn flitsen, Land tegen land overeinde kan hitsen En beroofde de listige stoker Van zijn trots, zijn geschut en zijn koker. Of en had ik maar een van die vonken Die daar laatst in uw kijkertjes blonken, ‘k Plantte ze boven…

Er ging iets moois voorbij, Zo aan mijn hoofd voorbij, Vlak langs mijn hart voorbij Ik wist niet wat. Ik deed mijn venster dicht, En beî mijn ogen dicht, En al mijn vingers dicht - Of ik het had. Ik keek mijn venster uit, Zag naar de verte uit, Hoog naar de hemel uit - Of het daar stond. Ik liep naar buiten toe, Heel naar de…

Nu rust ik uit - nu rust ik uit In bloemen en in geurig kruid; En nu ik u ben ingegleden, o Donzen bed, satijnen peul*, Nu voelen eerst mijn kranke leden, Hoe gij mij zijt tot baat en heul. Trouw hondje! - gij, gij wist het wel! - Het scheen mij enkel dartel spel, Als gij uw neusje…

Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt de landweg langs die leidt naar verre steden, hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht, uw uitgesleten dorpel op zien treden. Wie moe zijn stap de avond tegenricht en loomheid zwaar voelt wegen in zijn schreden, groet blijder hart van wijd uw lampelicht, waar zoete nachtrust wacht zijn matte…

Het hele landschap heeft de zon vertaald: 'T aardappelveld in niet hoog artistiek, Maar deg'lijk proza; kleurige lyriek Geef 't koornland in een stijl, die vlamt en straalt; Episch in vorm, in kleur, in klank, verhaalt De eik van zijn zonneheros in epiek; De populieren zoeken 't in tragiek, Hoe op 't geen hoogstreeft, 't noodlot bliksemstraalt…

„Het botsen der gevoelens: zegt men vaak, Kan voeren tot het ware van de zaak”. Maar waar vooroordeel met vooroordeel strijdt, Wat is het — dan verlies van tijd!…

O dit ontroeren om een klein gezicht, vredig en goed, onder donkre haren, bruin met goudglans, die de zware streling der handen doet trillen in ‘t licht. Het zoel aandringen van dit gevoelen drijft tot het staamlen van huiverblode woorden, die ‘t snelle stromen van node hebben, en vrezen hun eigen bedoelen, en stokken… en er is enkel een…

De dag verdween in tranen: regen gutst Langs rots en ruigte, en klettert op de paden - Wat stuit de golf, die langs de bergen klutst, En breekt door 't woud, met rots en woud beladen? De stroom zwelt aan, en bruist en schuurt ontrust De boord, die valt, om straks het hoofd te baden In 't vochtig, vratig graf, dat Judas kust, En zwelgt de…

De Knaap. Hondje, zit op! Stil met de kop, Recht met het lijf, Houd u nu stijf. 't Buikje vooruit, Braaf, kleine guit! Kijk mij nu aan: Zo, wél gedaan! Hondje. Ach, moet ik al leren, en 'k ben nog zo klein; Ach, laat mij met rust, tot ik groter zal zijn. Knaap. Neen, hondje! 't is best, dat gij nu al wat doet;…

Vraag van mijn lied geen wijsheid en geen grootheid. Dit zijn vier regels en meer heb ik niet. Maar tot de wanhoop van mijn wrede doodstrijd, Laat mij het lied, het lyrisch lied. ----------------------------------- uit: Kwatrijnen (1919)…

‘Mijn hoofdje, moeder, doet mij zeer’ Riep ik voorleden nacht. Weldra zat moeder naast mij neer, Die troost en laafnis bracht. Zij hield mijn gloeiend handje vast, En bood mij koele drank, En bad voor mij, bij leed en last; Mijn hart werd minder krank. Ik sliep, ontwaakte zonder pijn, Met d'eerste morgengroet, En dacht:…