Wanhoop
poëzie
4.0 met 4 stemmen
707 Zeg niet: "mijn leven is mislukt."
Neen: het Leven is ene mislukking van God.
De hand, die heden bloemen plukt,
Krampt morgen in zijn laatste lot.…
Canteclaar
poëzie
4.7 met 3 stemmen
1.928 Gekamde koning Canteclaar,
hoe geren zie 'k u komen daar,
gestapt zo edeldrachtig
als Alexander, Attila,
of Karloman zijn wederga;
heel keizerlijk almachtig!
Gij kraait, terwijl ge uw vlerken slaat,
en 't stemgeluid dat henengaat,
uit uwe hals gedreven,
herwekt het slapend mensendom,
het boodschapt hem de dag weerom,
de dag, het licht…
De Afgod
poëzie
4.0 met 3 stemmen
1.383 Een arme heiden boog gedurig voor zijn god,
Een houten beeld, reeds oud en, mooglijk, half verrot,
Maar door de verfkwast met wat kleuren overstreken.
Daar lag hij diep bedroefd op ’t ijvrigst voor te smeken.
Ach, zei hij, Huisgod, die mijn vader jaren lang,
En ik bijzonder ere, en aan wiens knieën ik hang,
Zie toch mijn armoe: ’k heb geen…
Dat ik van binnen brand, ik ben de eerste niet
poëzie
4.3 met 3 stemmen
2.701 Non sum qualis eram bonae sub regno Cynarae
Horatius
I
Dat ik van binnen brand, ik ben de eerste niet;
dat mij dit vuur verslindt, de laatste zal 'k niet zijn;
dat mij de slaap niet vindt voordat door het gordijn
de grauwe ochtend sluipt - 't is duizendmaal geschied.
Dat ik tot andren ga, dat alles is om niet;
dat ik vergeten…
't is met haor gedaon
poëzie
3.5 met 2 stemmen
671 De dokter vuult 'et pulske slaon
En duut den vaoder stil verstaon,
Dâ 't met zien dochtertje is gedaon.
- "Wa hêt de dokter oe gezeid?" -
"Hie zei: "ge bint 'en zuute meid!""
De vaoder keert zich um en schreit.…
Lachen en Schreien.
poëzie
3.3 met 3 stemmen
841 Ik wenste dat mij mocht gebeuren,
Nu en voortaan, -
Heel goed te zijn voor hen, die treuren,
Nu en voortaan.
Want als ik blijf behou'en
Gezang en de vreugd daarvan, -
Dan weet ik, dat ik al wie rouwen
Oneindig troosten kan.
Want al mijn zangen in mij
Zijn boodschappers van vreugd:
Zij dragen goede tijdingen,
En hemelse verblijdingen…
ISRAËLITISCHE LOVERHUT.
poëzie
4.5 met 2 stemmen
1.148 Wie smalend tot Uw Hutje kwam -
Niet ik, gij Kind van Abraham!
Ik schenk, uit een oprecht gemoed,
De drempel mijner vredegroet!
Gij viert uw Feest, en zit getroost,
Te midden van uw talrijk kroost,
In schaduw van uw lovertent,
Als Mozes u heeft ingeprent.
Judea's wijnstok groent hier niet;
Olijf, noch vijg teelt ons gebied;
Gij gaardet hier…
Eenzaamheid
poëzie
4.3 met 6 stemmen
1.401 En zal dit leven mij dan buitenwerpen,
En zal ik, met mijn eigen nood alleen,
Mij zelf verteren in de ijdle, scherpe
Knel van mijn trots, de smaad van mijn geween,
En heeft de lucht zich voor mijn ziel gesloten,
En heeft de stad zich voor mij toegedaan,
Draag ik de kneuzing van wie werd verstoten
Uit de gemeenschap der vertrouwde pâen…
Moeder bij der wiege.
poëzie
4.0 met 1 stemmen
637 ‘Ons zijvertrek is alree door de zonne verguld,
Hier zijn we nog zacht in schemer en schaduw gehuld,
Mijn zoontje rust in zijner wiege zo stil,
Dat ik het lieveke liefst nog niet wekken wil.
Vandaag is mijn dromerke jarig. Een keurig tooitje
Omgeve en siere mooi zijn schommelend kooitje.
Bij zijne ontwaken zal met de geurende rozen
Om…
De grijsaard en 't kleine meisje.
poëzie
3.5 met 2 stemmen
775 de g r i j s a a r d.
Vreemde kleine, zo aanminnig,
Vreest gij niet de middagzon?
Voelt ge 't niet? zij straalt zo vinnig.
Rust wat bij die koele bron.
Kom, melieve; zit wat verder
Onder 't koele boomgeblaêrt;
Daar is vreugd: een spelend herder
Heeft er kinderen vergaêrd.
Zie, de maaiers zelve slapen;
En ge werkt als een…
Mijne moedertaal, mijne moedertaal.
poëzie
4.0 met 3 stemmen
697 Mijne moedertaal, mijne moedertaal.
Wat andre komt daarnevens!
zwaardgekletter, klokkenklank,
snarenspel en minnezang
o mijn Neerlands, ja mijn Neerlands
dat alles zijt gij tevens!
Mijne moedertaal is de schoonste taal.
En zou ze 't ook niet wezen,
haar verkiezen zou ik nog,
want ze is de mijne toch!
O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands,…
Vreemd wezen, onze geest
poëzie
4.5 met 2 stemmen
756 Vreemd wezen, onze geest, - soms met de koningsmantel,
Soms met het doffe grauw van 't knecht'lijk pak bekleed;
Ten dele 't zonnig licht, ten dele neev'len zoekend,
Een lompenraper hier en daar weer een profeet!
Vaak smakeloos en laf, vaak priester van het schone;
Hier nachtuil tussen 't puin, daar aad'laar op de rots;
Nu beuz'lend als…
Het Dooit.
poëzie
4.3 met 6 stemmen
1.283 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokskens, verveerd,
weiflend en trage
vallen op eerd,
zo moeten alle
gedachten van ons,
van uit de hemel
van room en dons,
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.
Droef is de dooi
maar als, uitgeblomd,
dat donzen droomsel
gefilterd komt
uit zuivere lagen…
Oud en nieuw.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
816 Zeg eens! - 'k hoor u altijd dromen
Van de goede 'oude’ tijd:
Zou er.... denk ik dan met spijt,
Nooit een goede 'nieuwe’ komen?....
Maak te schande, maak te schande
Al die prijzers van 't verleên;
Sla de handen flink ineen,
Wakkre mannen in den lande:
Toon, dat er nog kracht en pit
Ons in merg en beendren zit!
Zij het al niet…
De heide is maar stil
poëzie
1.0 met 1 stemmen
1.828 De heide is maar stil,
het overal vol licht,
en als een zilverspil
het zonnelicht;
de wolken varen weg
over het vage blauwgrijze,
heel ver liggen witte weg
op zilvere wijze.
Ik voel de wind vergaan
om mijne oren,
ik wilde wel vergaan
in 't licht te lore.
--------------------
uit: Verzen (1903)…
Het is een blijde dag
poëzie
4.0 met 2 stemmen
848 Het is een blijde dag: het wit
Der sneeuw is door geen voet gekrookt.
De zonneschijn is zuiver goud.
De luchten staan van kristallijn.
De wind, die door de bomen strookt,
Rooft heel hun schat van tintlend rijm.
En als een vorst, die door de straten rijdt,
Strooit hij juwelen achteloos en wijd en zijd.
Het is een blijde dag: wij twee
Gaan…
RUST
poëzie
3.8 met 4 stemmen
1.282 'Geef mij eenmaal, het deert mij niet hoe kort,
De vrede van een hart dat niets meer schort.'
Zo bad ik, toen ik jong was, in mijn nood. -
Is, wat ik vroeg, iets anders dan de dood?
Maar ik wist het niet en, achter tred en lust,
Was 't ene, dat ik steeds begeerde, rust. -
Nu, wetend dat mijn hart het leven wil
Wordt de oude ontbering eindelijk…
STUUR 'M DAN NIET HEEN
poëzie
4.0 met 1 stemmen
776 Als een mens komt met vriend'lijk ooggekijk,
Mond die iets liefs vertelt,
Stuur 'm dan niet been: 'keer morgen weer.'
Want wat één mens een andre liefs bescheer',
Is zonneschijn, die door de wolken welt,
Of een geplukte bloem gelijk.
Als zonneschijn, die door de wolken welt,
Drijft alle liefs voorbij.
Kijk op en zie of weet het niet;
Het…
Aan de Winter
poëzie
4.0 met 2 stemmen
1.204 Op den eerste sneeuwdag, in december 1827.
-
Ha, oude Kennis! weer in 't land?
Ontzie een Koudkleum, zo 't kan wezen:
Mijn levenskerfstof geeft u dra
Zes kruisen met een krap te lezen.
En, deed mijn jeugd, min kil van bloed,
De citersnaar uw roem gewagen;
Gij hebt het loon thans in uw hand -
Betaal…
Sta bene.
poëzie
4.0 met 1 stemmen
1.433 Wij zijn een natie van stavast, niet waar?
Ziedaar een trots, waar we onze troost bij zoeken.
Nu ja; die predikant staat hier of daar,
En onze kunst en wijsheid staat in boeken.
't Is alles even staande, als een pilaar.
Wij hebben staande jassen, staande broeken;
‘Die rok staat goed!’ In Frankrijk zou het zijn:
‘Mais cet' habit, mon…