inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

Gedichten van oude dichters

Laatst geselecteerde poëzie:

Zie toe.

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 546
't Zijn nog steeds dezelfde klachten, Voorgeslacht en tijdgenoot Werken nog met de oude krachten: Sterken maken zwakken dood. Voor je naasten moet je leven, Is het hart maar goed geplaatst; Ja, zo staat er wel geschreven, Maar je zelve ben je 't naast. Eigen haard en eigenliefde Vragen zorg en overleg; Wat die levenseisen griefde,…

Bergen

poëzie
2.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.162
Nu zien de grote bergen op mij neder. Ze zijn verwonderd, dat ik al zo lang Alleen geklommen ben, en half nieuwsgierig, Half spelend volgt hun oog mijn trage gang. Nu zien de bergen goedig op mij neder, Terwijl ik altijd verder, rusteloos Naar boven klauter naar hun kale toppen. Niet ongeduldig zijn ze en niet boos Om mijn vermetelheid;…

Het Lichte Beeld

poëzie
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.120
Als wij, na nachten loom van liefde, ontwaken En onze droom verkwijnt in 't morgenlicht Zal, lief, mijn hand uw naaktheid strelend raken, Uw zachte leden en uw aangezicht. En al de dagen naar wier stil genaken Zo lang ons droef verbeiden was gericht Zullen wij samen zoete vreugden smaken En fluistrend gaan of mijmren, de ogen dicht.…
Johan Danser10 februari 2016Lees meer >

‘Mijn lief, mijn lief, mijn lief,’ zo sprak mijn lief mij toe

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 4.554
‘Mijn lief, mijn lief, mijn lief,’ zo sprak mijn lief mij toe, Terwijl mijn lippen op haar lieve lipjes weidden. De woordjes alle drie, wel klaar en wel bescheiden Vloeiden mijn oren in, en roerden ('k weet niet hoe) Al mijn gedachten om, staag malend nimmer moe; Die 't oor mistrouwden en de woordjes wederleiden. Dies ik mijn vrouwe bad mij…
P.C. Hooft7 februari 2016Lees meer >

Plakkage (Nr 2)

poëzie
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.073
Ja, so geht es in der Welt Alles fühlt man sich entgleiten, Jahre, Haare, Liebe, Geld Und die grosse Trunkenheiten. Klabund: Morgenrot, Klabund, Die Tage dämmern Waar kraait nu weer de haan? Want 't is de tweede maal Dat ik door de welbeminde werd verraân. Nu zal mijn levenshardheid harder worden Als ooit te voren;…

NOORDZEE

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 722
Wie kust er zo driftig der duinen zand? Wie klotst er zo blij, zo juichend aan 't strand? Wie geeft er ons zout in het bloed, En moed in het krachtig gemoed? Hoezee! dat is de Noordzee! Hoezee, dat is de Noordzee, De zee van Nederland! Wie omsluit in ene heilige band, België, Nederland, old merry England? Wie stuurt hun volk de wereld…

NIJMEGEN.

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 676
0 stad van licht, met zilver-gouden gloor, Op 't spieg'lend water, dat, vlak uitgespreid In nachtvreê, tot ontvangenis bereid, Uw pijlend glansgetril in zich verloor! En opwaart slingert zich de straat, waardoor Geel-rode stippen gloeien; majesteit Omgeeft het Valkhof, dromend van de tijd Toen keizer Karel daar zijn rust verkoor.…

AAN MIJN VADER

poëzie
4.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.470
(OPDRACHT VAN DE BUNDEL ,POEZY’) Gunt gij 't, hoog vereerde Vader! dat een zoon U hulde bied' met de eerstling van een ader, die nog ruwe zangen schiet? Dat bij drie en twintig jaren, in uw weldaan doorgebracht, met de galmen van zijn snaren (ach! hoe min!) te erkennen tracht? Voor het sterflijk oog verborgen, richt de Koning van 't…

De vliegende man

poëzie
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 727
Norselijk-krommende schroeve die telkens, in duizelig buitlen, biedt viervoudig de wind neigend een nijdige nek: 'k zinge u; en 'k zinge u, o vlerken die spant als den schoft van een trek-os, maar die teder en licht zijt als de vlerk der kapel; motor, 'k zinge u en ronk in me-zelf als het dommelig ronken, ('lijk aan de deur van een bie- korf…

FEBRUARI-MORGEN IN 'T WOUD.

poëzie
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.756
Wat macht'ge dromer en al-muzikant En beelder heeft zijn tent weer opgeslagen En weer betrokken na de winter-dagen? Of sliep hij toen ook op het barre zand En in 't nat loof, door koude onaangerand Of vocht, hij, die het alles kon verdragen: De koele hoogt', de felle wanhoops-vlagen Der Onbetembre, haar zo nauw verwant? En heeft hij haar…
Hein Boeken2 februari 2016Lees meer >

Geboorte

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 803
Reeds was in haar het afscheidnemen Begonnen tussen haar hart en het kind, Misschien zou ze in 't licht als een vreemde Aanschouwen, die ze in 't donker had bemind. Zij dacht aan het wonder, dat ze open Zou wezen en wijd voor leven en dood. Zij bewoog zich niet meer; maar haar hopen Op het kind en God was één en was groot. Later; haar handen…

Plakkage

poëzie
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.180
Nous sommes les pauvres hommes Et tout ce que nous sommes, Et toutes nos âmes, C'est pourque les belles dames, Du soir au matin, En fassent leur festin. Ed. Dujardin: Les lauriers sont coupés Ik spoed me om recht Op tijd te wezen. ‘Ik verwacht Je om half-acht’, Heeft zij gezegd. Ik spoed me, de wind speelt…

Mijmering

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 765
't Wordt stil - en als een stille droom Komt de avond om mij heen, - En zachtjes ga ik dromend aan De weefstoel van 't verleên. En zachtjes tel 'k de dagen weer, Die door mijn vingers gleên - En dromend zie 'k het dampend dal Door de' avondschemering heen: - Daar is dezelfde heuvel waar De zon vroeger verdween - Daar zijn dezelfde…

DUISTERE STRATEN

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.655
Regen zie ik, mist en regen, grauwe mist en kille regen En de natte mensen lopen rustloos op de natte wegen. D'eeuw'ge veerman in zijn pontje vaart nog altijd op en neder Lange schuiten deinen langzaam en landziekig heen en weder. 'k Hoor een treurig orgel jamm'ren schorre joden klagend schreeuwen. Krijsend boven 't grijze water…

DE VOGELS.

poëzie
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.060
De winter scheert de lustwaranden En schudt de naakte lindentop: De vogels slaan aan andere stranden Het schommelende nestje op; Maar, waar ze ook elders nederstrijken, Vergeten doen ze ons nimmermeer - De winter doet de vogels wijken, De lente brengt de vogels weer. Nu laten ons met stil verlangen De ontvloden ballingen alleen…

Op de oceaan.

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 699
De zee jacht òp een heir van vlugge kuiven, Waar zilte zoomen van smaragd in schijnen; Zij rimplen, rijzen, wentlen en verdwijnen, In wisslend spel van schittren en verstuiven - En in de branding van dat stage schuiven, Laat golf na golf haar donkre diepte deinen, - Tot indigo en brons in grijs verdwijnen, Om zilvren kuiven weer omhoog…
Jan Veth27 januari 2016Lees meer >

Stil van wind.

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 709
Daar lei een scheepje gemeerd in het Diep. De wind was ter ruste, het watertje sliep En 't scheepje moest liggen tot later; Het spiegelde intussen voor tijdverdrijf Zijn mast en zijn want en zijn ranke lijf In 't klare kristal van het water. Geputst had de schipper, gegutst had het nat En gangboord en stuurboord en alles was glad En…

Gebondenen

poëzie
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 652
Vreugd is een vogel die woont Hoog boven wolken, in 't blauw, Waar ze op het nest zit getroond, Voedend haar broedsel met dauw. Wij, door het leed, in heur tuin, Worden te sluimren gesust, Schemer en bladeren bruin Weven de wade onzer rust. Soms komt de zon door het grauw, Wind langs het lover gevleugd, Dan snakt ons hart in…

De torens

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 386
Ze rijzen, rijzen, hier en daar verspreid, de hoge torens in de vlakke velden, - als baken van gevoel, die wisheid melden langsheen die duiz'lingwekkende eeuwigheid ... Hen ziet de zwerver, tot de zon verscheidt, opdagen, of ze beurtlings hem verzelden. Wen nacht en stilte en vreemd geruis hem kwelden, klinkt nog hun stem, die troostend hem…

De bloed'ge strijd om het bezit

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.257
De bloed'ge strijd om het bezit Is ook een strijd om machtigste geest, Het bezit van het goud, het wit, Zweept óp de geest het allermeest. En 't storten van het mensenbloed, En 't willen winnen in de gloed Van staal en vuur, die moorden, doet De geest stijgen in 't Al, de sterren tegemoet.…
Meer laden...