Netgedichten over internet

1988-heden

netgedicht (nr. 83):

Mussen

Mijn cybersnelwegoprit is hersteld.
Daar hebben ze met vieren aan staan klussen.
‘t Zou gratis zijn zo had men mij verteld,
Maar wat die lui verteren ondertussen!

Er werd gevloekt, gekankerd en gebeld,
Gescholden op de digitale lussen
Maar nadat bier en sterker was besteld
Bleek het inferno eindelijk te blussen.

Het hele huis nog dagenlang ontsteld,
De bange katten nauwelijks te sussen;
Door vuige taal de schenen zwaar ontveld

Mijn tuin echter werd veiliger voor mussen
De katten zitten binnen, ongesteld
Op hun, na storm, tot rust gekeerde kussen.