inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 140):

ZON

Ze schrijft haar taal als schaduw,
in woord gelezen en gewist,
haar vat op dingen schildert
een plattegrond op licht.

Met warme streling spiegelt
ze de grenzen van de dingen
en neemt in afgelijnde vlakken,
de aarde in bezit.

Dienaars begeren haar
in wervelend ballet,
geolied en vol lusten,
onder schroeiend hete stralen.

Schrijver: Rudi J.P. Lejaeghere, 27 april 2002


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 6.272

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)