Gedichten

netgedicht (nr. 4.146):

Het podium

uren kon ik
naar je ogen kijken
proberen de beelden
te begrijpen
die jij uit je
leven liet zien

je lach bleek
het podium dat
jou altijd getrokken
had niet om te
laten zien wie jij
was maar wilde zijn

meer om te
geven samen
momenten beleven
van intens plezier
waarvoor jij en wij
zitten op de bankjes hier

jij nam ons
bij de hand in
het land waar jij
gelukkig was wilde
dat delen met ieder
die er tekort van had