Netgedichten

netgedicht (nr. 9.647):

Dag droom

Wanneer jij overvloeit en ongekende stromen honingsap
mijn begerige mond met liefde vult
kan ik nog slechts in puur genot een stille minnares zijn

door jou opgenomen en ontvangen in een open ruimte
die me thuis en vrijheid brengt verwonder ik me ongeremd
en ongekrenkt over de liefde die ik voel voor jou

ik koester je en zal je zacht begeren op zoete klanken symfoneren
gepassioneerd als tangopassen samen op en afgaan in de tijd
de tijd die onze onbekende grenzen nu nog scheidt

beminnen, ont -zinnen, woordeloos door de dagen strelen helen
wat nog heling nodig heeft

ik heb aan jou al zoveel goeds beleefd dat honderd jaren eenzaamheid nu langzaam van mijn schouders glijden

wat de tijd ook doet of moet jij hebt een plek in mij voorgoed!