Netgedichten

netgedicht (nr. 10.007):

Vuur in de nacht

Met ongewone lichtheid
smelt de nacht in mijn ogen
en verdwijnt gelijk een vroege vogel
aan de horizon. Varend op de sterren

vraag ik mij af
in welke ademtocht de opgang ligt.

Bij welke maan kom ik thuis
is het te beschrijven een verhaal
waarin as in water veranderd.

Baart de eeuwige ruimte wijsheid
waar nieuwe woorden beelden
scheppen en waar inspiratie
zich tentoonstelt.

Het zal het laatste kwartier zijn.