inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.938):

Spooklicht

De stenen klinken hol
onder de aandacht van de regen
stappen plassen druppels kaatsen
leven onder nachtelijk gezang
het licht van een lantaarn het maanlijk
toeziend oog weet het woord te vinden
weet een lege plek waar het werkelijk
stil is.

Kiezels scherpen het inzicht
ideeën werpen het eerste licht
over de schaduw van het water
waar de laatste roep van later
gemoedelijk weergalmt over
betere kringen.

Een zwerver werpt een schampere lach
in vuilnisbakken echoën
zuivere melodieën breken tanden
op de waarheid van een schamele
brok hoop.

Schrijver: Edwin van Rossen, 30 april 2006


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 515

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)