Netgedichten

netgedicht (nr. 11.018):

gevouwen handen

in de kiezeltuin
bleven verkreukeld op de grond
davidssterren liggen
de dromenman verborg ze nooit

's avonds voor het slapengaan
noemde hij al hun namen
bracht de punten
naar zijn mond

maar altijd kwam
in elke nacht
prikkeldraad terug
rond zijn hart

de man vlocht naaldgras
door hun haren
herdacht het lichaam
dat geen meisje werd

toen brak hij
de zolderramen
heeft zijn sterren
aan de hemelpoort gezet