Vluchteling

Tevergeefs wachten blauwe klokken
wat niet meer leeft zingt in het dode hout
gevangen in een holle klank
herinnering
aan zomers
zaad

Achter een stenen grijze wand
wacht men op handen
vol regen
op adem

Achter een grijze stenen muur
verrijzen nieuwe wanden
van de lucht verwacht je het zachte zingen
waarom de longen vragen

Je daagt de mensen uit
besmet je denken
met hun steeds nieuwe wanden
en geweren

met je eigen motieven
je zucht naar een eigen gebied
dat in de handen zonder regen
achter grijze stenen muren
door wanden omgeven
in de tuinen van anderen ligt

-------------------------------------
uit: 'Kunstenaars tegen Ongelijkheid' 1985

Biografie van deze schrijver

Vluchteling

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 12 stemmen 628