Netgedichten

netgedicht (nr. 12.572):

melslief, hou ervan

vermaak me dan
bijt het witte blad hem toe
een scheve grijns in de hoek
geplooid, de spanning nog ongelooid
blijft hij bij zijn leest

de altijd trouwe pen
leest zijn vlottende gedachten
hij stuurt en stuwt
zijn onbestemd ideeëngeweld
door de inkten tijd
van over altijd wereld
op zoek zonder ooit te vinden
naar wat moet en altijd zal geweten

getormenteerd noemt men hem
een bestaan zonder reden
drong zich aan hem op
van zenuwen geen weet
verkracht hij iedere dag

hij is verkrampt
een ware mens