Netgedichten

netgedicht (nr. 12.649):

Herfstgloed

koppig lang hadden de bomen
hun zomerse groen vastgehouden
maar slechts twee nachten vorst
hebben nu de vreugdevuren
van de herfst weer aangestoken

bladeren gloeien oranje
goudgeel en bloedrood op
een valse belofte van warmte
op deze koude najaarsdag

de zon doet nog een waterige
poging het licht wat te verlengen
en verspreidt een gulden schijnsel
over het zachtverkleurde lover als
een nazomerende afscheidsgroet