Netgedichten

netgedicht (nr. 14.255):

Che?

op een stalen ros gezeten
met achterlating van alles
wat niet vast gehangen
slechts ballast kan zijn
door de jaren van jeugd
blik op oneindig in het hart
de wetenschap van morgen

dorpen rondom armoede
met stof op het bord
eenzame gitaren snaren
over melancholie en rust
die berust in de ondergang
van stukjes vlees en bot
de onaanraakbaren aangeraakt

een hoofd vol verwondering
verzet in hogere versnelling
raast de woede door het lijf
met achterlating van de vrede
die geen rede blijkt te zijn
maar een juk van zonder geld
ben je maar een arme mens
of hoe bezieling wordt geboren