Netgedichten

netgedicht (nr. 14.440):

Lot

Honingoevers daar droom ik van
Oh muren laat mij door jullie heengaan
zodat ik kracht kan vinden
uit jullie voegen en façades
als dronkaard door de wegen gemaald
een zwerver door de donder aangewezen
om dat alles te kunnen zijn
moet ik terugkeren naar de droom

Hoe schrikbarend is het beeld
beekjes van mist
terwijl in mijn vingertoppen
een wens opgloeit als een robijn
ja, ik weet soms
hoe liefdoen verdriet kan geven
welke weg ik ook neem
nog sterker kan ik liefhebben
ik zal terugkeren en vertellen
waar de duivel slaapt en God
zijn onderbroek te drogen hangt
metsel mij achter de muur
als ik tegen jullie lieg

Onder de draaikolk van
de Turkse waterbron
de Donau mag mij berechten
en zal Sava getuige zijn
jullie, met de hand van een tiran
heb geen mededogen
ik zal zelfs eigen botten eruit halen
ik stem toe, voor elke twee gram leugen
zal ik één ton schuld op mij nemen
want zoals mest,
laat mijn beenmerg pompoenen bloeien
ik stem toe, dat mijn lot
dáár zijn plaats behoudt.