Netgedichten

netgedicht (nr. 17.027):

Niks

Het dichten is voor mij een grote zegen.
Ik start weer met een blanco vel A-vier
en klim vast in de pen met veel plezier!
- Maar 't zit me deze keer een beetje tegen,

Ik blijf maar bezig - nu al drie kwartier -
met woorden op een goudschaal af te wegen.
Helaas blijft inspiratie achterwege:
al peins ik mij ook suf, het geeft geen zier!

't Is hopeloos; ik voel me niet in orde.
Wat moet ik hier in godsnaam nog van maken?
Het is gewoon om stapel van te worden!

Ik heb nog steeds geen enkel woord geschreven
en moet ten einde raad het pogen staken.
Slechts rest de hoop, dat u me kunt vergeven.

Snik.