Netgedichten

netgedicht (nr. 17.896):

Beginselvast

Een vetrand zat aan 't broodbeleg,
hetgeen hij niet vertrouwde.
De randen deed-ie altijd weg:
hij wou het midden houden.

Dat deed-ie voor de veiligheid,
ook in de auto, want
hij zei: 'Als ik in 't midden rijd,
dan raak ik nooit de kant.'

Z'n tegenliggers weken uit,
zodat ze hem net misten.
Zo redden zij hun eigen huid
en werden bermtoeristen.

Z'n boezemvriend zei: 'Jouw systeem
lijkt mij bijzonder goed.'
Er was alleen nog één probleem:
Hij reed 'm tegemoet.

Hun confrontatie duurde even,
waardoor hij in 't verschiet
bij zijn principe is gebleven:
een vetrand eet-ie niet.