Netgedichten

netgedicht (nr. 18.496):

Taalbarrière

In Peking kom ik in een restaurant.
het is er druk: één zitplaats is nog vrij.
'k Ga zitten naast een vrouw. Ze lacht naar mij.
Ik lach terug en vind 'r heel charmant.

Ze zit te smullen van een vleesgerecht.
Ik wijs ernaar en vraag 'r zachtjes: 'Boe?'
ermee bedoelend: 'Is het van een koe?'
Ze schudt d'r mooie hoofd: ze snapt me echt!

Ze kijkt me olijk aan en zegt: 'Miauw.'
Per spijskaart stelt ze mij op mijn gemak:
al wijzend zegt ze: 'Woef, twiet-twiet' en 'kwak.'
Ik houd van eend en die bestel ik gauw.

Als zij een vriend ziet, hoor ik hoe ze praat:
'Ik help een man die geen Chinees verstaat.'