Netgedichten

netgedicht (nr. 18.524):

Geestelijke avonturen

Verdwaalde bloemen
Bestaande uit ijs en zand
Vormen een mozaïek

Het laatste geruis
Van eenzame bladeren
Wordt minimalistische muziek

Imaginaire penselen
Verven momenten in
Wanneer ze komen bovendrijven

Verloren woorden
Vinden hun spreekwoordelijke weg
Zodat hij ze kan neerschrijven

Zijn vergeten glimlach
Keert weer terug
Terug naar zijn gelaat

Escapisme van de geest
Nooit is hij verder weg geweest