Netgedichten

netgedicht (nr. 19.749):

Uitgeslapen lente

het was al ruimschoots in de lente
maar het leek of alle wekkers achterliepen
waardoor merels nog steeds wintersliepen
door het ontberen van een pinnige dirigente

tussen wat witbevroren sprietjes door
piepten krokussen eerst heel nieuwsgierig
doch vermenigvuldigden zich al snel tierig
tot een blozend voorjaarsmetafoor

eindelijk is de zomerzwaluw onderweg
om de laatste winterkoninkjes aan te sporen
wat noordelijker te zoeken naar hun beleg

en merels laten zich weer zuiver horen
parmantig spiedend vanuit een ligusterheg
tijdens het steeds vroegere ochtendgloren