Netgedichten

netgedicht (nr. 19.881):

Avontuur in Catan

midden in het korenveld
staat een roofridder stil
in de verste verten
niemand te zien
behalve de zevengooier
die in zijn vuistje lacht

red wat er te redden valt!

ik breng mijn schaapjes
op het droge en verberg ze
bij de steengroeve
waar ze veilig zijn
maar de grijpgrage plunderaar
hoort ze blaten en

neemt wat ik niet geven wil!

en terwijl ik de gluiperd
van achteren bespring
rolt er een steen weg
zie ik ogen draaien
hoor ik hoongelach
en wéét: het is voorbij

ik heb alwéér verloren!