Netgedichten

netgedicht (nr. 24.302):

Andere tijden

Doffe dreunen in de nacht
Getuigen van verre kanonnen
Die vuurspuwend hun braaksel afleveren
Op de eindeloze kust

Schreeuwende mannen
Gehaast door het zand
Ontwijkend de fluitende kogels
Uit een rode vuurmond

In de bunkers rijst het stof
Het zicht onttrekkend
En klinken schoenen door het duister
Op weg naar de dood

Dorpen vieren de vrijheid
Niet meer onderdrukt
Niemand bemerkt de gewonden
Niemand bedenkt de dood

En toch vallen er doden
Door mortier of kanon
Er lijkt geen haast bij deze kwestie
Maar oorlog is moord

Alles slaapt door heel de dag
Een regen doorzeeft een kind
Geen dag zonder oorlog op deze planeet
Alleen macht