Netgedichten

netgedicht (nr. 24.437):

Vruchteloos

Wat wist ik van bloeien, amper in de knop
terwijl jij groeide van bonenstaak
tot volle wasdom in vruchtrijke dop

het was toen zon mijn blaadjes spreidde
en lenteregen mijn hart deed springen
dat ik mij honingzoet aan je voeten vlijde

ik keek op naar jou, zo groot, zo machtig
de wind en jij speelden een spel met mij
zanderige voeten vochten krampachtig

tegen het eind van een zomer, flets en verslapt
geen vrucht nog gedragen, scheurde de aarde
met pijn in scheuten, werd ik botweg vertrapt