Netgedichten

netgedicht (nr. 24.486):

Hot

Iedere keer als ik het land betreed
valt het hek met een klap in mijn nek
onderstreept eigenlijk de misère
een verdwaalde zachte sneeuwvlok glijdt mijn visjack binnen
en oja, de kometen komen
hot hot

een snelle steen
wat licht misschien
zo gaat het gewoon
en misschien weer zo een oorlog
die krijsend najaagt wat geluk en dan tot oorlog sterft

ik sta op het strand
dààr is veilig
kinderijsje, misschien? hot hot
ben ik dat?
zo kan die wel weer, he?