Netgedichten

netgedicht (nr. 24.980):

poëtisch geluk

jij kent de woorden van seizoenen
in de aardse schoonheid van leven
drijvend als orchideeën op het water
in suikerzoete geluiden van speelse echo

kruipend en bewegend in een ragfijn spel
een meesterwerk gevuld met jouw verhaal
overgebleven bladeren ritselen continu
in het binnenste van poëtisch geluk

dromend loop ik onder portieken
tussen heesters als een hete muur
roerloos bestookt door poëzie
dat regent uit de hemel der antieken