Netgedichten

netgedicht (nr. 25.456):

Schoenen

Schoenen

Plotseling merkte hij dat
hij naast zijn schoenen liep:
dat zijn stap nieuwe werelden schiep.

Ineens merkte hij dat zijn gehoor
doordrong door de dikste muur,
werd het verheven tot tweede natuur.

Plotseling stond hij op een berg,
werd daarvoor rijkelijk beloond;
door de critici weer weggehoond.

Ineens werd hij wakker naast zijn bed;
zijn schoenen zag hij keurig staan,
hij pakte ze en trok ze aan.