Netgedichten

netgedicht (nr. 27.197):

Ikaros opnieuw

Het gaat sneeuwen
de indrukken in het wit gemaakt
vullen zich met vers en zacht
vlokken kosmische deeltjes

Geen weg terug
hemel en aarde even blank
Het grote verdwijnen
kan gaan beginnen

Er groeien vleugels zachtaardig
met donzige veertjes uit de huid
De zon geeft licht en is ver weg
Aarde en warmte duwen hem omhoog

De zee spint haar teerste weefsel
vermengd met lucht vergeefs en golft
tot schuim en as en graf

Bij een beeld van ANTOON, pseudoniem van Jef Gastmans