Netgedichten

netgedicht (nr. 32.926):

Ezelskeuze

De ezel was heel droevig aan het balken.
Hij rilde van de vrieskou aan de ijszee.
Het dier, dat met z'n primus heel onwijs dee,
werd uitgelachen door een bende alken.

Hij was verkleumd, waardoor hij hevig baalde.
Het bleek, dat hij een echte ezel was:
hij kreeg het maar niet warm met edelgas
en pijnlijk was de adem die hij haalde.

De alken echter gierden daar toen om.
Hij dacht 'Ik wil de moed toch niet verliezen'
en trachtte nog het hazenpad te kiezen.

Als ezel was-ie uitermate dom.
Hoe anders was de slimme alkenbende:
die stemde voor geen goud op Balkenende.