Over baanafwijkingen

(Beurtelings limerick en kwatrijn)

Ervaren beroepslieden zaten
over vakdeformaties te praten.
Een uitgever had
in z'n handen een gat.
Ook een opmaker had zulke gaten.

De zeeman had een waterhoofd.
Z'n boothals werd alom geloofd.
De beul met hangsnor meldde, dat
een bokser steeds een ringbaard had.

Met knipogen keken vier kappers
naar looporen van zeven stappers
met wand'lemde nieren.
Ze zagen gevieren
de zeer lange vingers van gappers.

De hertogin had adelborsten
en lonkte gaarne naar de vorsten.
De hertog had een adelaars
en nichten als bewonderaars.

Een seksclub had hij in z'n macht.
Menig lid ervan maakte hij zacht.
Altijd was-ie alert
en z'n erelid werd
steeds gehuldigd als roemrijk geslacht.

De wachtpost had een schildwachtklier
De bankman had een rentenier.
Een kippenkont had zijn poelier.
Een zeetong had de marinier.

Een groenteman liet van zich horen.
Op bloemkolen leken z'n oren
en peenhaar zat op
z'n koolraap. (Z'n kop.)
Allerminst kon z'n aanblik bekoren.

Een vetarm had de olieman
die menigmaal aan smeergeld kwam.
Een klokkenmaker uit Maastricht
leed aan een pijnlijk tijdsgewricht.

De fruitvrouw met aardbeineus was
met d'r perzikhuid best in d'r sas,
maar d'r pruimenmond stond
amper stil en men vond,
dat ze niet van d'r praatkwaal genas.

Wat had ze graag een kersenmond.
Een klager had een mopperkont.
De timmerman had hamertenen.
Cipiers bezaten sleutelbenen.

Een speknek vertoonde de slager.
De man was ook verre van mager.
De ijsman zei, dat
hij veel koelribben had
en een gok was de neus van een wager.

Chinezen hadden nasiballen.
Een tippeltante op de Wallen
- een stoeipoes, die een wipneus had -
bezat een prachtig kattengat.

Een wallenhoer bleek er de kienste.
Ze was ook de allergezienste:
een rug voor een wip!
Ze had onder d'r slip
echt een goudmijn: d'r kruis van verdienste.

- En haar gorilla paste op.
Hoe dreigend was z'n apenkop!
Een opperpriester was heel kuis.
Hij had dan ook een heilig kruis.