Netgedichten

netgedicht (nr. 37.645):

Als de avond nadert

fijnbesnaarde klanken
vertellen over mijn innerlijke waarden
zij omsluiten heden mijn trage denken
woorden blijven liggen op de aarde

alleen mijn vingers bewegen
door wat mij wordt opgedragen
ik volg slechts de toonaangevende zegen
die opborrelt uit onaantastbare lagen

afscheid hangt boven het meer
in een dromerig hemels groen
stilte geeft de volheid van leegte weer
een treurwilg overweegt de laatste zoen

(beluister muziek http)

Zie ook: http://www.youtube.com/watch?v=jOcY6KPwfx8

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 11 februari 2011

Geplaatst in de categorie: muziek

muziek

3.8 met 22 stemmen

645

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden

Wat woorden niet kunnen zeggen, vertaalt de muziek. Prachtig.

lijda, 14 jaar geleden

in deze overdenking mee te mogen gaan, is een zegen voor de ziel,
graag gelezen.

nonna, 14 jaar geleden

Klinkt als muziek in de oren, Hans!
Zo vloeiend en zuiver van toon.

Martien Montanus, 14 jaar geleden

Mooi...de overweging van de treurwilg!

pama, 14 jaar geleden

"Als de avond nadert, wordt de hemel zwoel. Neem ik afstand van een geleefde dag, die gisteren nog in het stille lover van de toekomst lag."
Mooi gedicht Hans.

Geef je reactie op deze inzending: