Netgedichten

netgedicht (nr. 38.943):

Voie verte, boucle 4

De folder legt het uit, tweetalig.
Hier liep een spoor. Dat is voormalig.
Ooit hoorde je een treintje zoemen
langs bermen vol van gele bloemen.
Nu fiets je op een groene weg
langs wijngaarden en wei en heg,
door rivierdal en lichte bossen,
langs muurtjes met bruinzwarte mossen.
Witte kalveren liggen loom
geschaard onder een schaduwboom.
Zo’n runderkring dring je niet binnen.
Daar moet een mens niet aan beginnen.