Netgedichten

netgedicht (nr. 39.878):

Aftandsbedieningsrestaurant 'De Vliegende Schotel'

De afstandsbediende verraste
met vliegende schotels de gasten.
De soepspetters vlogen
daarbij in hun ogen.
Dat vonden ze iets, dat niet paste.

Een Zwollenaar maakte een leven!
Verblind en door woede gedreven
werd door 'm gegild,
dat-ie gans ongewild
net z'n ogen de kost had gegeven.

Er was ook een dame uit Schagen,
die druipend van soep zat te klagen.
Ze vond het gênant,
dat dit snertrestaurant
haar inenen een soepjurk liet dragen.

Zo was men z'n gram aan het halen
bij obers. Ook die gingen balen:
ze vonden het rot,
dat de gasten tot slot
hun geen fooi gaven bij het betalen.