inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.238):

Duivenmelker

Een nieuwe dag is aangebroken
de doffer zit op zijn stok
totdat hij door zijn baasje
wordt meegenomen naar een hok

Wanneer hij in het hokje kijkt
ziet hij zijn lieve 'duivin'
en na een stief kwartiertje
krijgt de doffer échte zin

Maar nog voordat hij kan toeslaan
haalt zijn baas hem daar vandaan
opgesloten in een rieten mand
waarin hij net kan staan

Ver weg van zijn geliefde
ziet hij weer blauwe lucht
en maakt zich klaar
voor een hele lange vlucht

Een supersnelle start
om gelijk goed te beginnen
want hoe sneller hij zal vliegen
hoe eerder hij zijn vrouwtje kan beminnen

Helaas hij strandt in 't midden
geveld door prikkeldraad
en met een gebroken vleugel
ligt de doffer op de straat

Toch raapt hij al zijn moed bijeen
en kijkt wat in het rond
en met veel pijn en moeite
komt de doffer van de grond

De vleugel knaagt hem snerpend
maar zijn duifje geeft hem zijn kracht
na vele uren en meer pijn
heeft hij zijn tocht volbracht

De doffer ziet zijn baasje
en geniet in zijn gedachten
dat hij hem zal brengen
naar zijn duifje die zit te wachten

De doffer wordt opgepakt
en hij denkt: "Misschien?"
maar helaas in dit leven
zal hij zijn duifje nooit meer zien.


Zie ook: http://www.devergetenaardbei.nl

Schrijver: De vergeten aardbei, 10 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 377

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marijke Vos
Datum:
5 september 2011
Email:
marijke.voshome.nl
Gaat dat werkelijk op die manier ? Weerzinwekkend!
Goed naar voren gebracht... het is me duidelijk.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)