Netgedichten

netgedicht (nr. 40.763):

Wollig

De bok lijdt aan frustratie. Die is groot.
Geschitterd wordt er door afwezigheid:
hoe hij ook zoekt, hij vindt geen enk'le geit
en klaagt maar over seksuele nood.

Hij denkt: 'Hoe lang al heb ik niet gevrijd!'
en blijft voortdurend dromen van een stoot.
In opblaasgeiten ziet-ie ook geen brood:
hij wil in puur natuur z'n kwakje kwijt.

Al zoekend vindt-ie wél wat geitenwol
en ongeduldig gaat-ie meer vergaren.
Hij heeft geluk en krijgt twee zakken vol.

- En hoopvol denkt de bok: 'Ik wordt weer vrijer!'
hetgeen geschiedt na celibaat van jaren
door noeste arbeid van een geitenbreier.