Woordenstrijd
Moest ik ooit nog ergens vechten, dan zou het de Sahara zijn
Want soldaten sneuvelen bij bosjes en dus niet in de woestijn
Ik heb heus wel idealen maar ik wil nog lang niet dood
En als ze op je lopen schieten is dat risico vrij groot
Als je iemand voor z'n kop schiet omdat je 't oneens met hem bent
Denk niet dat je er mee opschiet want het is geen argument
Nee, met woorden wil ik vechten, het liefst gevangen in een lied
Ik wil je zin voor zin bestoken, andere wapens heb ik niet
Want het woord is oppermachtig zolang het maar wordt gehoord
En het niet in vuurgevechten of explosies wordt gesmoord
Geef het woord kans om te klinken, gewoon hardop of fluisterzacht
Geef het tijd om te bezinken, daarin schuilt de grote kracht
Dus kom maar op met je werkwoordsvormen, met voltooid verleden tijd
Sla metaforen om mijn oren, gooi het stafrijm in de strijd
Kom met kracht van argumenten, interpunctie, semantiek
Ik zal altijd naar je luisteren en ik dien je van repliek
Om zo de oorlog uit te bannen, och ik weet het klinkt naïef
Maar ik blijf erin geloven want wat is het alternatief?
Oog om oog, maar dan met woorden, geef mij maar een half jaar
Hand en tand, maar dan gezongen, en ik krijg het voor elkaar
Want het woord is oppermachtig zolang het maar wordt gehoord
En het niet in vuurgevechten of explosies wordt gesmoord
Geef het woord kans om te klinken, gewoon hardop of fluisterzacht
Geef het tijd om te bezinken, daarin schuilt de grote kracht
Dan zijn wapens niet meer nodig, geen geweer en geen raket
We doen een paar in het museum en de rest gaat in het vet
Eens per jaar met oud en nieuw dan weer voor de dag gehaald
Want die rommel moet toch op, er is per slot ook voor betaald
En om klokslag twaalf uur dan heft iedereen het glas
Beseft dan wat een goed idee het van die Nauta was
Maar mijn werk is nog niet klaar en ik moet nog even door
Want de oorlog van de liefde, daar heb ik geen woorden voor...
Zie ook: http://www.rijkenberoemd.info
Schrijver: Tseard Nauta, 26 februari 2012
rijkenberoemd.infoGeplaatst in de categorie: taal
Woordenstrijd
223
Geef je reactie op deze inzending:
Neerlandici hebben met verslagenheid gereageerd op het nieuws van de recentelijk overleden tijd. De tempus kwam om het leven door een ongelukkige naamval van de overtreffende trap.
Taalwetenschapper Bert Bokhoven ontdekte de tijd kort na de fatale accusatief. Op dat moment was hij nog tegenwoordig: “Het was vreselijk om hem als lijdend voorwerp te zien, juist omdat hij zo’n krachtige persoonsvorm had. Helaas mochten toegesnelde hulpwerkwoorden niet meer baten.”
Uit de zinsontleding is gebleken dat de tijd uiteindelijk overleed aan een verbuiging van zijn lidwoord. Zijn toch al zwakke werkwoord kon die onregelmatige samentrekking van zijn woordgeslacht niet aan.
Bokhoven noemt de overleden tijd een enorm gemis voor de Nederlandse taal: “We zullen immer actieve vorm nooit vergeten. Zijn tijd in onze taal was nog lang niet voltooid. Hij had nog een hele toekomende tijd voor zich.”