Netgedichten

netgedicht (nr. 42.729):

Symfonisch gedicht

verwekt als kind van een genie
leef ik mij uit in harmonie,
van grondtoon tot de hoogste C
bruist elke toonaard in mij mee.

contra-punt verrijkt de klank,
aangevuld vanuit de flank
heeft hij mijn partituur geschreven
in zijn kort maar vruchtbaar leven.

ik heb veel noten op mijn zang
staccato kort en largo lang,
ze klinken sfeervol met elkaar
en raken zo de tere snaar.

ik ben met pauk, viool en fluit
met contrabas, cello, en luit
met het spinet, de harp en hoorn
uit innig samenspel geboren.

hoor de violen met mij dollen,
zie de trompetten wangen bollen,
zij voeren steeds op uw rekwest
mij voor u op, met groot orkest.

soms scheer ik presto door de lucht
en jaag zo largo op de vlucht,
zweef dan weer weg naar hoger sferen
om als rondo weer te keren.

als een echt vivace kind
dat dartelt in de lente wind
dans ik rond al eeuwenlang
als geesteskind van Wolfgang.