Netgedichten

netgedicht (nr. 43.733):

Geboortecyclus

Twee aan elkander geklonken
als nooit meer los te raken
levensvast gebonden,
nimmer meer gespleten door
licht nog donker, nauwelijks kierend...
gelijk één, twee zielen klampend
door liefd’ en jawoord aaneen
dan... gevend leven aan resultaat
van passionele samensmeltingen.
Zorgdrang en verantwoordelijkheden
versterken banden van liefde strakker
één werd twee, dan drie en meer
een gezin was geboren,
de cyclus cirkelde zoals opgedragen
de mensheid was weer gered...