Netgedichten

netgedicht (nr. 46.396):

De wilde manen van Samsom

Maanden had Samsom
op zijn wilde lokken gespaard:
zijn grijns was eeuwig
zijn leeuwenmuil om van te geeuwen!
Hij leek zo gepast, zo charmant
maar uit niks en niets
omhoog gebracht... niemand had
dan ook verwacht
dat eerlijkheid en hoffelijkheid
uit zijn brein waren gedacht.
Bij het scheren van de wol
waren zijn krachten niet meer vol!

... Voorheen hadden politici in Nederland nog enige vorming
en uitstraling, charisma. Nu is elk slechts bezig met
persoonlijke uiterlijke schijn. ...

Schrijver: Petra Hermans, 2 januari 2013