Wolk II

Als vissen boven water
verschijnen woorden,
glinsteren even in de zon
en duiken weer onder
onbegrepen,
zwemmend in vreemd taalgebied.

Ik lig in mijn bootje
te schommelen in mijn sluimerend bestaan
-wollige wolken komen voorbij gedreven-
en hengel naar een
mooi glimmend vet vers
zal ze moeten wezen.

Het bijtend gedicht
bevrijd ik uit gedachte flarden
en gooi het terug in
het meer van verborgen woorden,
verscholen onder stengels en stenen,

om het levend te houden.

Soms weer opgevist
spartelend aan een lijn van woorden.

vissen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 400