Netgedichten

netgedicht (nr. 49.194):

De bal.

Eenzaam ligt'íe op de middenstip,
rond en zwart met wit.
Door kleine kindertjes gemaakt,
maar niemand die dat raakt.

Een gezicht,
twee holle ogen.
Een kinderlichaam,
uitgeteerd,
weggestopt.
"Het is gelogen",
zegt men
als je dat beweert.

Een gezicht dat vraagt om eten,
dat graag een kind wil zijn.
Maar wij hebben even geen geweten
en reageren stoicijns.

Een kinderlijf, gehuld in lompen,
voor drie eurocent per uur,
dat langzaam in vergetelheid verschrompelt.
Een kinderleven is niet duur.