Netgedichten

netgedicht (nr. 50.606):

Als het kalf verdronken is

nadat ons dierbaar kalf verdronken was
hebben we onlangs de oude waterput,
midden op het dorpsplein, met vele
duizenden dode vogels gedempt

met dode mezen en dode mussen
met dode kieviten en dode plevieren
met dode merels en dode kolibries
met dode futen en dode koolmeesjes
met dode kanaries en dode parkieten
met dode goudvinken en dode zwaluwen
met dode reigers en dode leeuweriken
met dode klevers en dode groenlings
met dode gaaien en dode grutto’s
zelfs met dode kippen en dode kalkoenen
hebben we de put grondig gedempt

we hebben ze geplukt, geslacht, verbrand,
vergiftigd, platgetrapt, vermorzeld,
de nek omgedraaid, doodgeschoten

elke ochtend bij het krieken van de dag
horen we een kakofonie van vogelgeluiden
uit die gedempte put komen,
langzaam worden we knettergek