Aangelijnd
Als een vlieger laat ik het eiland op
ik draaf de grote leegte binnen
een zilveren draad verbindt mij
met opstijgend strand
de dorpen zijn in zee gegleden
het vee is door de horizon verzwolgen
alleen galopperende paardenhoeven
achtervolgen mij
het wad toont de sporen van dode golven
de wind baart stuifzand en fluisterzang
slechts één kleur overleeft
de wolken nemen mij op
ik waag een blik terug
terwijl de lijn luchtig trekt.
*** *** ***
Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/
Schrijver: Kees Keizer, 28 juli 2014
Geplaatst in de categorie: vrijheid
'een vlieger die het eiland op laat'
en 'een grote leegte binnendraaft'.
Overtrokken, vind ik.
Mooiste zin in deze tekst is:
'de wind baart stuifzand en fluisterzang'.
Ja, de wind weet 'er' wel raad mee!