Als dagen breken

De zakkende oktoberzon lijkt nog zomers
dreigende ijlboden door westenwinden vooruit gestuurd
brengen dreigbrieven en vage waarschuwingen
de herfstwereld verkleurt van schrik
maar verbleekt niet
ze tooit zich in de mooiste tinten van het jaar

de samenhang, van wat hoog boven maaiveld
en watergang eensgezind openvouwde, verbreekt
het solide bladerdak sterft gestaag
naar loszittende pannen
met het zicht op dit speelgerei
warmt een koude storm zich ver weg glimlachend op

vogels en vlinders vragen asiel
onder dikke rieten daken die als mantels voor elk seizoen
om de schouders van hoeves en hofstedes hangen

een eerste blad verkent de afstand
afgestorven lijkt alles bereikbaar
wat in leven ontoegankelijk leek.

Biografie van deze schrijver

herfst asiel vlinder

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 222