Een frêle pose?

Onweerlegbaar in bescheiden termen
gaat ze liggen elk kwartier in schaars
geklede wegen van het schaduwbeeld
sta ik gedompeld in haar krijt, wat klinkt
in onvoorzichtigheid te besluiten, want

de gekozen draad ben ik weer kwijt
maar zij draait er middenin, zij keert
zich van de binnenkant naar buiten ,
er bestaat geen enkele weerstand
roerloos uit haar baan te drijven,

als goddelijke lampion hangt ze daar,
volmaakt en zwaar en als muziek vanuit de
uitgediepte kraters klinkt als overgave,
zo volkomen weeft het door de lichtste
vleugels van de nacht,

herschrijft een
verscheiden maan z’n naam en wast zich
in een frêle pose voor het nageslacht.

... Bron illustratie: Aspasie.Artblog.fr ...

Behouden voor het na

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 131