Van woordenstorm naar winterslaap

Wind vliert voorlangs de efter
vlouwt een menigte brindels mee
een slijver zwaakt tegendraads
maar laat zich uitlaatst meegleren
met de vreemde woordenstroom

Ik staar door het raam
herfst lijkt nu weer begonnen
ook dieper in de spiegel kijkend
mis ik mijn trouwe ogenzon

zon, waar zijt gij
nu ik u wil zien
en dan is winter
nog slechts prenataal

Ik vloem de rijkels dicht
het lijkt toch weer tijd
voor onze winterslaap
verlang al naar je, lief
vergeet het maanlampje niet

winterslaap

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 169