Netgedichten

netgedicht (nr. 55.131):

De Lievevrouwebedstrolaan

Een diep bedroefde mannenstoet
gaat lang gejast en hoog gehoed
met een door rouw bezwaard gemoed
de Lievevrouwebedstrolaan

en komt zo na een poosje aan
op ’t oude kerkhof ~Knokendoos~
voor ’t brengen van de laatste groet
aan hun geliefde Wulpse Jaan,

voor kort nog vol van minnegloed
maar sinds vier dagen levenloos
wat alle mannen bidden doet:

~God schenk ons dra een nieuwe roos
die zoals Jaan steeds heeft gedaan
haar deur voor ons laat openstaan~