De droomboom

De verwachting raakt
de haartjes in je hals,
daarachter leggen duizend
schaduwen hun eigen loper

in een groene toekomst uit
jouw doel, mijn ongeduld zo
van de dromenwagen getild.
gedeeld door beide lippen,

vanaf een tere huid, op handen
gedragen naar het gereserveerde
plekje in een voldragen landschap
de vol gedekte tafel maakt de

spijs te over en bitter zoet, ongewild
geleid door de blik vanuit een silhouet
een warmste verleiding in het ongekuiste
dessert van het liefdesalfabet,

daar liggen we begraven op het veld
van hoop, de grond gedoopt in bloed
van alles wat men zaait en oogst en waar
we onder de boom van dromen,

elk einde jaar weer vanuit hun bron
tot aan het dichter bij het stervensbed.

... Illustratie:Jute Hudig ...

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 20 december 2015

pebmartenskpnmail.nl

De droomboom

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 381